Brief aan Burrata
Vanochtend om half vijf werd ik wakker met het geniale idee om een burrata als dessert te maken. Na verschillende pogingen, deel ik met jullie het heuglijke nieuws:
nooit zal het nog hetzelfde zijn, als die eerste keer dat we het deden, met chocoladesaus en frambozen
Hallo daar, trouwe vriend. Je was al lang bij me, maar ik wist nog niet de helft van wat je allemaal in je had. Soms ben ik zo bezig met mezelf dat ik je niet helemaal kan zien voor wie je bent. Gelukkig had ik de moed om samen met jou de diepte in te gaan. Ik hoop op nog vele avonturen samen, met honing en nootjes, met pompelmoes en ahornsiroop, met een snufje kaneel en kardemom of met god weet wat voor geks we nog gaan meemaken in de tijd die ons nog samen rest.
Toch voel ik naast de diepe vreugde ook een vleugje verdriet. Want nooit zal het nog hetzelfde zijn, als die eerste keer dat we het deden, met chocoladesaus en frambozen. (En een snufje zout, citroenzeste, wat verse munt en gebroken nootjes, eender welke je lekker vindt, zelfs pistache is leuk hierbij!)
Sincerely yours,
@chezplouvier (volg mij op facebook en instagram aub)